********

Czasem zza chmur wyszło nam słońce. 

Miłość ogrzewała nas. 

Patrzyłeś na mnie czule, z tęsknotą 

jakbyś patrzył pierwszy raz. 

Jakbyś dopiero poznawał mnie. 

Później chmury ogarnęły świat. 

Uczucie w twoich oczach gasło. 

I te krople łez w oczach 

nie pozwalały mi zasnąć. 

Nie chciałeś nawet przytulić mnie. 

Teraz burza się rozszalała. 

Rzucałeś słowami jak piorunami. 

Uczucie zmienne jest jak pogoda. 

Tego jednak się już nie naprawi. 

Nigdy nie wejdzie słońce do naszych serc. 

Katarzyna Kordek