********

Nie mów mi że wspomnienia nie bolą.

Że nie ma znaczenia to co było. 

To też jest epizod naszego życia. 

Przecież nam się to nie śniło. 

Nie wyrwiesz tego jak kartki papieru. 

Na zawsze zostaje jakiś ślad. 

A dla mnie pozostały jeszcze 

te strony zapisanych kart. 

Nie da się obrócić wszystkiego w niepamięć. 

Wspomnienia jak fale wracają zawsze. 

Odchodzą wraz z odpływem myśli 

lecz nie ma tak że nie powrócą wcale. 

Raz są małe, raz bardzo wielkie. 

We wzburzonych myślach można się utopić. 

I łzy tak słone jak morska woda. 

Twarz twoja odbija się w nich. 

Nie potrafię ciebie zatrzymać. 

Widzę że toniesz w głębinach myśli. 

Lecz to tylko są wspomnienia. 

Lecz nie pomogę, nie wyciągnę cię. 

Katarzyna Kordek