********

Jesteśmy świecą życia. 

Pragnieniem, przemijającym czasem. 

Jesteśmy dniem i nocą. 

Jesteśmy mgłą gdzieś za lasem. 

Każdy ma swoją świecę życia. 

Wypala się szybciej lub powoli gaśnie. 

Każdy ma swoją iskierkę.

Lecz ile mojej zostało właśnie?

Jesteśmy gwiazdą na niebie. 

Oświetlamy w nocy świat sobą. 

A jeśli kogoś bardzo kochamy 

stajemy się jednym ciałem, jedną osobą. 

Wtedy gwiazda świeci najjaśniej. 

Wtedy i w nocy jest światło. 

Lecz utrzymać tą wielką miłość 

jest naprawdę nie łatwo. 

Wiele jest gwiazd na niebie. 

Kilka z nich codziennie gaśnie. 

Na ich miejscu pojawiają się nowe. 

To nowe życie zaczęło się właśnie. 

Katarzyna Kordek