Gdyby tak.

Gdyby tak myśli wyrzucić z głowy. 

Zrobić porządek z tymi myślami. 

Gdyby tak wszystko zapomnieć. 

Głowę napełnić kolorami. 

Nie za dużo różu do niej włożyć. 

Nie chcę patrzeć przez różowe okulary. 

Trochę błękitu jak morska woda 

i zieleni otoczonej kwiatami. 

Niewinną lilię w głowie zasadzić.

I żółte słońce co rozświetli wnętrze. 

Rozgonić wszystkie czarne chmury. 

Deszczu już więcej nie chcę. 

Stworzyć chcę swój własny ogród. 

W głowie umieścić go na zawsze. 

Wtedy złe myśli z niej wypłyną. 

Złych wspomnień ślad się zatrze. 

Czasem wpuścić do tego ogrodu 

ludzi którym też jest źle. 

I wybić sobie wszystko z głowy. 

Nigdy już nie zakochać się. 

Katarzyna Kordek