Jestem, byłam, będę.

Jestem burzą i wiatrem jestem. 

Jestem słowem, jestem gestem. 

Jestem słońcem w południe. 

Jestem wierszem i łzą. 

Być obok ciebie nie mogę. 

Jestem jednak bardzo blisko. 

Wiesz że zrobię wszystko gdy poprosisz. 

Wiem że jeszcze w sercu mnie nosisz. 

Sama już nie wiem dlaczego

ale myślami wracam do ciebie. 

Co robisz tego już nie wiem. 

I nigdy nie dowiem się już. 

Jednak jestem gdzieś obok. 

Każde z nas poszło swoją drogą. 

Ze wspomnień zostanie kurz. 

Nie ma już nas, nie ma ciebie już. 

Katarzyna Kordek