Pochowałam swoją miłość.

Już pochowałam swoją miłość. 

Głęboko w ziemi tkwi. 

Niedługo z niej nic nie zostanie. 

Obróci się w piasek i pył. 

Już nie ma ciebie dla mnie. 

Drewniana skrzynka, to wszystko. 

To jedyna oznaka 

że byłeś kiedyś blisko. 

Nie zamierzam odwiedzać grobu. 

Czekać na zmartwychwstanie. 

Wszystko umarło samo 

i nic już nie zostanie. 

Nie zamierzam wylewać dłużej łez. 

Obchodzić rocznicy śmierci. 

Chcę to wszystko zapomnieć. 

Wymazać ze swojej pamięci. 

Katarzyna Kordek