Chcę coś po sobie pozostawić

Zawsze będzie twoim wspomnieniem 

czy chcesz tego, czy chcieć nie będziesz. 

Zawsze będzie w twoim sercu 

nawet gdy wymazać z pamięci chcesz. 

Żadna miłość nie odchodzi na zawsze  

Pozostaje gdzieś w sercu na dnie. 

Każde uczucie jest przecież piękne 

nawet gdy już skończyło się. 

Nigdy nie da się całkiem zapomnieć.

Zawsze wspomnienia powracać będą. 

Przecież tak wiele was łączyło. 

Tak wiele chwil wspaniałych było. 

Mimo drogi która was rozfzieliła 

bo każde skręciło w inną stronę. 

Wasze myśli i tak będą 

ze sobą czasami połączone. 

Lecz drogi rzadko ze sobą się schodzą  

Każda prowadzi w inne miejsce. 

I teraz jesteś w innych ramionach. 

Komu innemu oddałeś swe serce. 

Katarzyna Kordek 

Czy mogłam być gwiazdą rozświetlającą ziemię?

Raczej nie mogłam lecz tego nie wiem. 

Czy mogłam być słońcem świecącym w południe?

Nie mogłam lecz byłoby cudnie. 

Czy mogłam być kiedyś w twoich ramionach?

Tak mogłam  ale pojawiła się ona. 

W czym ona była lepsza dla ciebie?

Tego się nie dowiem, nie wiem. 

Czy kiedyś byłam ważna dla ciebie?

Tego niestety też nie wiem. 

Lecz na to pytanie odpowiedz mi. 

Czemu przez ciebie wylewam łzy?

Czemu smutek wciąż ogarnia mnie?

Czemu serce do ciebie się rwie?

A w nocy gdy pora już spać 

myśli o tobie dają mi znać?

Otulona kołdrą a nie tobą. 

Chodzę rano ze spuszczoną głową. 

A w dzień gdy porozmawiać chcę 

nie ma ciebie obok mnie. 

Odpowiedz chociaż na jedno pytanie. 

Nie pozwól żyć mi bez świadomości. 

To ty chciałeś mnie kochać. 

Nauczyłeś mnie miłości. 

Katarzyna Kordek 

Twe usta słodkie jak miód. 

Mówiłam : Chyba to cud

że na ziemi spotkałam ciebie  

Lecz gdzie teraz jesteś nie wiem. 

Tak nagle miłość przeminęła. 

Uczucie szybko skończyło się. 

Bez słowa, bez pożegnania 

zostawiłeś nagle mnie. 

W innych ramionach teraz jesteś. 

Innej mówisz kocham cię. 

A ja piszę o tobie wiersze 

chociaż zapomnieć ciebie chcę. 

Ty dałeś mi jednak natchnienie. 

Dzięki tobie co to miłość wiem. 

I wiem że by mi nie wyszło 

gdybym nigdy nie spotkała cię. 

Więc pozostało jednak coś dobrego  

Mogę nadal żyć marzeniami. 

A za mną zawsze stoi twój cień 

chociaż inna droga cię teraz prowadzi. 

Musiałam pozwolić ci odejść,

nawet jeśli było to bez słów. 

Nie mogłam pozwolić na to 

abyś zranił mnie znów. 

Katarzyna Kordek 

W oddali słychać harfy granie. 

Ktoś do kogoś szepcze : Kochanie.

Ktoś się gdzieś spieszy, gdzieś przemyka. 

To zwykle otaczającą nas muzyka. 

Na dworzu dzieci puszczają latawce. 

Kilkoro staruszków siedzi na ławce .

A mama z tatą do domu powraca

bo w końcu skończyła się ich praca  

Codziennie od nowa. 

Nasze życie nasz świat. 

Lecz tylu ludzi pozostaje w domach. 

Chociaż nikt nie powinien być sam. 

Jedna pani od wielu lat 

bez rodziny, bez dzieci 

Czuje się sama, niechciana. 

Wyrzucona jak papier do śmieci. 

Nikt nie zastanowi się ile przeszła. 

Pochowała dzieci, Pochowała męża. 

I sama chce odejść z tego świata 

w którym nikt nie potrzebuje jej. 

Wystarczy porozmawiać, zaprosić na kawę. 

Uświadomić że też jest jedną z nas. 

A tylu ludzi przechodząc się śmieje. 

Dlaczego mamy serca jak głaz?

Katarzyna Kordek 

Nie dogonisz mnie myślami  

Biegnę zbyt szybko przed siebie  

Na oślep z zamkniętymi oczami 

uciekam przed tobą ale i dla ciebie. 

Wiem że tego właśnie chcesz, 

bym zapomniała że istniałeś. 

Chcesz bym zapomniała o tym 

jak w ramionach mnie trzymałeś. 

Chcesz bym wymazala wszystko z pamięci. 

Zamknęła przed tobą swoje myśli  

Chcesz bym myślała że umarłeś  

Lecz co mam zrobić gdy mi się śnisz?

Sam wchodzisz do mojej głowy. 

Co wieczór myślami przyciągasz mnie. 

To ty nie dajesz mi spokoju 

jakbyś nie wiedział czego chcesz  

Z serca mojego uciekłeś sam 

lecz nie opuściłeś moich myśli. 

Do snów pchasz się każdej nocy

i wiem że czujesz że mi się śnisz. 

Wyjdź proszę z mojej głowy. 

Moje sny opuść już. 

Nawet we śnie próbujesz mnie ranić, 

co noc wbijając w serce nóż. 

Katarzyna Kordek 

Słońce leniwie się budzi ze snu. 

Ociera oczy swoimi promieniami. 

Jeszcze raz przytulają się do siebie 

ci którzy tak bardzo są zakochani. 

Czas goni ich do przodu. 

Czas szybciutko umyka. 

A w ich małych serduszkach 

gra miłosna muzyka. 

Jeszcze czułe spojrzenie w oczy. 

Ostatni czuły pocałunek w usta. 

I po woli, po malutku 

łóżko jest puste bo trzeba wstać z łóżka. 

Szybko jednak przeminie dzień 

i noc znowu połączy ich  

Oboje szczęśliwi, zakochani 

będą mieć kolorowe sny. 

Katarzyna Kordek 

Gdyby miłość zamieniała się w kwiaty 

miałabym w sercu piękny ogród. 

Pielęgnowała bym go każdego dnia 

podsycając wielkim żarem miłości. 

Nie opadłby żaden płatek ani listek 

z żadnego kwiatka ani drzewa. 

W tym pięknym, zaczarowanym ogrodzie 

śliczne pieśni by ptaszek śpiewał. 

Moja miłość zamieniła się w łzy. 

Rzeka jak wstążka odgrodziła drogę. 

Prowadzi ona ode mnie do ciebie 

lecz spotkać ciebie nie mogę. 

Katarzyna Kordek